Sleep Without a Blanket: ಕಂಬಳಿ ಇಲ್ಲದೆ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇ? ಮನೋವಿಜ್ಞಾನ ಏನು ಹೇಳುತ್ತದೆ?

Sleep Without a Blanket: ನಿದ್ರೆಯ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ವಿಚಿತ್ರ ಅಭ್ಯಾಸಗಳಿವೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬರುವ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಭ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಕೆಲವು ಜನರು ಕಂಬಳಿ ಎಸೆದು ಮಲಗಿದರೆ, ಅನೇಕರು ಅದು ಇಲ್ಲದೆ ನಿದ್ರಿಸುವುದನ್ನು ಊಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಒಂದೇ ಕಂಬಳಿಯನ್ನು ಸಹ ಬಳಸುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಏಕೆ? ಉತ್ತರವು ಮನೋವಿಜ್ಞಾನ, ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಅಭ್ಯಾಸ ಕಂಡೀಷನಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿದೆ.

ನಮ್ಮ ನಿದ್ರೆಯ ಶೈಲಿಗಳು ಯಾದೃಚ್ಛಿಕವಾಗಿಲ್ಲ; ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮಲಗುವುದು ಅಥವಾ ಕಂಬಳಿ ಇರುವುದು, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಮ್ಮದೇ ಆದ ನಿದ್ರೆಯ ಅಭ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ ಏಕೆಂದರೆ ನಿದ್ರೆ ದೇಹದ ಅತ್ಯಂತ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ದುರಸ್ತಿ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಶಾಂತಿಯುತ ನಿದ್ರೆ ನಿಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಪುನರ್ಭರ್ತಿ ಮಾಡಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಆದರೆ ನಮ್ಮ ನಿದ್ರೆಯ ಚಕ್ರವು ತೊಂದರೆಗೊಳಗಾದಾಗ ಅಂದರೆ ಕಂಬಳಿ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದಾಗ, ಕಾಣದೇ ಹೋದಾಗ, ಪರಿಚಯವಿಲ್ಲದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅದರಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವೆಂದು ಆಗಬಹುದು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಜನರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ “ನಾನು ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಿದ್ರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

“ನೀವು ನಿದ್ರೆಯ ಕುರಿತು ಹೇಳುವುದಾರೆ, ಒಂದು ವರ್ಷದಿಂದ ಸಂಭವಿಸಿದ ಕಂಡೀಷನಿಂಗ್‌ನಂತಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನೀವು ಹೋಟೆಲ್‌ಗೆ ಹೋದಾಗ ಅಥವಾ ರಜೆಯ ಮೇಲೆ ಹೋದಾಗ, ಜನರು ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗುವುದು ಸುಲಭ ಮತ್ತು ಆರಾಮದಾಯಕವಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ‘ನಿದ್ರೆಯ ನೈರ್ಮಲ್ಯ’ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಜನರಿಗೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ಅಭ್ಯಾಸ ಅಥವಾ ಅವರು ಮಲಗುವ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿಧಾನದ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ, ”ಎಂದು ತಜ್ಞ ವೈದ್ಯರ ಮಾತು.

ಹಾಗಾದರೆ ಕಂಬಳಿ ಏಕೆ, ಹುಟ್ಟುವ ಮೊದಲು ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಗರ್ಭಕೋಶವು ಅತ್ಯಂತ ಸುರಕ್ಷಿತ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿತ್ತು. ಜನನದ ನಂತರ, ಆ ಉಷ್ಣತೆ ಮತ್ತು ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಭಾವನೆ ಮಾಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ, ಅದು ಈ ರೀತಿಯ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ಕಂಬಳಿ. ನವಜಾತ ಶಿಶುವಿನ ಸುತ್ತಲೂ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡರೆ, ಅದು ಅವರ ಹೊಸ ಸುರಕ್ಷಿತ ಸ್ಥಳವಾಗುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ, ಆ ಕಂಬಳಿ ಅಥವಾ ಅದು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವ ಭಾವನೆಯು ಹದಿಹರೆಯದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಅವರ ಆರಾಮ ಹೊದಿಕೆಯಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.

“ಗರ್ಭದಲ್ಲಿರುವ ಮಗುವನ್ನು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ, ಅದು ಒಂಬತ್ತು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿದ್ದು, ಅದು ಹೇಗೆ ಆರಾಮದಾಯಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಜನನದ ನಂತರ, ಮಗುವನ್ನು ಮೊದಲ ಎರಡು ತಿಂಗಳು ಬಿಗಿಯಾದ ಕಂಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದು ಮಗುವಿಗೆ ಅದೇ ರೀತಿಯ ಆರಾಮ, ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವನೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ, ಇದು ಮಗುವಿಗೆ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ” ಎಂದು ವೈದ್ಯರೊಬ್ಬರ ಮಾತು.